Bach staat op, ik ben in pak, klaar om te solliciteren voor een job, mijn stropdas heb ik aan.
Vandaag heb ik foto’s gemaakt van enkele van de coffeeshops die ik ken. Zal ze u niet onthouden. Mijn Facebook-wall wordt inmiddels een aardig geheel van eigen kunstwerken, kunstwerken van anderen die me interesseren, belangrijk nieuws omdat ik de wereldpolitiek volg, en zeker niet te vergeten fotografie.
Ook heb ik de lezer verwend met eigen schrijfsels en dichtkunst. Soms sla ik plank mis, zoals bijvoorbeeld met Jack Pumpkin; ik was een maand te vroeg met het aankondigen van Halloween, zo verstrooid ben ik soms.
Vandaag iets geleerd van Lynn, ze leest Louis Couperus en die heeft het vaak over epigrammen schijnbaar. Iets hips wat je als schrijver kunt doen naast kriticus worden. Het is wel makkelijk, kritiek hebben op de kunst van de 21e Eeuw (een prachtige eeuw).
Ik ben een man van de wereld, en zojuist heb ik met de voorradige producten in de keuken een garam masala stoofpotje gemaakt met gemengd gehakt. Een echte gentleman doet dat gewoon, vooral als zijn vrouw zich eventjes niet goed voelt.
Mijn vrouw wil naar muziek luisteren uit “Lord of the Rings,” een prachtig epos. Ze heeft ook een heimelijk verlangen om veel naar zonsopkomsten te kijken. Hier in de bebouwde kom is dat lastig. Wellicht kan ik haar meenemen naar Finisterre, daar is alles prachtig.
Louis Couperus is de keuze van mijn vrouw, ik heb veel werk van Hermann Hesse gelezen. Ook enkele van Couperus zoals Psyche en Fidessa, twee antieke sprookjes.
Ik ben ook een sprookje denk ik soms, maar dat terzijde.
