Ik woon samen en dat is geweldig. Ik ben bij deze vrouw ingetrokken zonder al teveel erover na te denken. Het was voor mij spannend, werkt dit wel? Ben ik geschikt om samen te wonen? Ben ik wel een goede huisgenoot? Is de liefde wel groot genoeg om dag en nacht met elkaar door te brengen?
Inmiddels ben ik wat gesettled. We doen vrijwel alles samen. ’s Nachts liggen we knus tegen elkaar aan en eten doen we bij kaarslicht want Lynn (zo heet ze) is een romanticus.
Ik ben een wandelaar en een fietser en Lynn doet daar graag aan mee. Ze had al goede wandelschoenen en een leuke fiets en ze vindt beide activiteiten leuk. Liepen we laatst ’s nachts 25 KM voor het goede doel en we zijn ons aan het voorbereiden op een fietsvakantie. Ik smeer haar allerlei dingen aan hiervoor die mij dunkt toch wel echt noodzakelijk zijn (zijn ze ook). Een bagagedrager gemonteerd, een goed zadel, fietstassen, slaapzak etc. We zijn er bijna helemaal klaar voor en ik persoonlijk kijk er erg naar uit. Meteen een goede test, samen wat ontberingen doorstaan. Niet dat je in Nederland echt wordt blootgesteld aan ontberingen maar toch.
De relatie wordt al serieuzer. Ik had nog wat bedenkingen; kan deze vrouw echt met mij leven? Ik heb tenslotte wel een gebruiksaanwijzing. Blijkt dat ze net zo geniet als ik (gelukkig maar). Het voorjaar hangt in de lucht en we zijn begonnen aan ons eerste serieuze project. Dit huis heeft een redelijke tuin en ik mag daarvan een stuk gebruiken voor een moestuin. Ze had nog zaadjes en die gaan we nu ontkiemen. Binnenkort eten we dan (als de goden meewerken) onze eigen gekweekte sla, tomaatjes, sperziebonen en ander spul. Fantastisch vind ik.
Ik eet nu ook biologisch. En eigenlijk, als je de argumenten zo wat tegen elkaar afweegt is het alleen maar logisch (woordgrapje). Geen gif, geen genetisch gemodifeerd zaad etc. Het is wat duurder allemaal maar op de lange termijn alleen maar goed voor de gezondheid en de natuur (je weet wel, die bijtjes). Nu shop ik dus regelmatig bij de Ekoplaza. Ik schrik soms van de prijzen en vraag me dan tegelijkertijd af waarom de rest (niet biologisch) zo goedkoop is. Maar, mijn biologische sinaasappels waren echt vol van smaak, ik klaag niet.
Tsja, verliefd zijn. Ik wil het graag onder woorden brengen. Ik leer vanalles van deze vrouw. Over vrouwen ook. En de jarenlange eenzaamheid die ik voelde maar niet echt kon duiden verdwijnt als sneeuw voor de zon. Ik ben een tevreden mens.
Ik word ook volwassener ineens, burgerlijk haast. Het benauwt me wat maar tegelijkertijd, ach het kan me wat, ben ik maar burgerlijk. Geen ellenlange zuip partijen meer, geen impulsieve aankopen etc. Maar er blijft nog genoeg over. Lynn lust graag een speciaal biertje en we roken soms samen ook al willen we beide eigenlijk helemaal stoppen. Het kost me nauwelijks moeite en ik verwelkom het allemaal. De rebel in mij zal altijd voortleven maar al dat schoppen, ook maar gewoon puberaal.
En even voor de goede orde, Lynn is ook geen burgertrutje, een rebel in hart en ziel maar dan eentje die zich inzet voor het goede doel. Ik bewonder haar, op ethisch vlak kan ik veel van haar leren. Mijn eigen idealisme bloeit weer op, de cynicus die ik was – ongeïnteresseerd, apathisch – verdwijnt door haar langzaam naar de achtergrond en ik kan alleen maar dankbaar zijn voor deze engel.